زبان حال حضرت اباعبدالله ع با علی اکبر ع **********مخمس به غزل حافظ
ای نوجوان به سوی خدا میفرستمت
در کربلا به سیل بلا میفرستمت
با آه دل به سوز و نوا میفرستمت
ای هدهد صبا به سبا میفرستمت
بنگر که از کجا به کجا میفرستمت
زبان حال اباعبدالله بر بالین برادر
سرور دین شاه دشت کربلا
بر سر بالین عباس از وفا
آمد و گفت ای علمدار رشید
خیز یکدم ای مه سیمین لقا
زبان حال امام حسین ع با یاران و اصحاب *******
چون شه دین خسرو گلگون کفن
وادی کربُبلایش شد وطن
گفت با یاران و اصحاب عزیز
این زمین باشد همان مقصود من
زبان حال حضرت اباعبدالله ع با ابالفضل العباس ع *******
شیعیان اندر زمین کربلا
گشت وارد خسرو گلگون قبا
گفت با عباس آن شیر ژیان
کِای علمدار سپاه با وفا
زبان حال اباعبدالله ع با خداوند متعال ********
شه دین عازم دشت بلا شد
ملائک جملگی اندر نوا شد
ندا آمد ز سوی حی داور
چه داری تحفه ای سبط پیمبر
زبان حال اباعبدالله ع با علی اکبر ع
به دشت کربلا یک گلعذاری
فتاد از صدر زین با بی قراری
بگفتا ای پدر بنگر به حالم
خزان گشتم به هنگام بهاری
زبان حال اباعبدالله ع بر بالین علی اکبر ع *********
به دشت کربلا یاران شده امروز بستانی
بسی هم لاله و ریحان بپا گشته گلستانی
گلستانی ز شاه دین چو شد در کربلا وارد
در آندم باغبان دلخون که شد فصل زمستانی
زبان حال مصیبت خطاب به آهن **********
آهن اگر کنم ز تو یک شمه ای بیان
شاکی شوند از تو تمامیِ انس و جان
کاری تو کرده ای که فلک عرصه تنگ شد
جن و ملک شدند ز جور تو نوحه خوان
یک نظر کردم به دشت کربلا دیدم چنان
اهل بیت شاه خوبان جملگی اندر فغان
لحظه ای در فکر ماندم تا روم در قتلگاه
ناگهان دیدم صدای العطش از کودکان
زبان حال دل با امام حسین ع و .....
ایدل برای خدا رو به کربلا
در تحت قبّۀ شه دین کن تو التجا
اول سلام کن به حسین و برادرش
چون هر دو جان یکی بُد و در جسم شد دوتا
طلب زیارت شهرهای مقدسه
از مرحمت ببر به نجف یک دمی مرا
همچون سگی به پیش علی شاه لا فتی
گویم اگر که هست هزاران به از بهشت
البته هست بارگه شاه اولیا
زبان حال امام حسین ع بر بالین جوانش
حسین آمد به بالین جوانش
روان شد اشک غم از دیدگانش
بگفتا ای گل باغ پیمبر
ز جا برخیز ای شه زاده اکبر
زبان حال امام حسین ع با حضرت زینب س
گفت با زینب شه گلگون قبا
میروم ایندم به سوی اشقیا
خواهرم رو مرکب مرگم بیار
بهر قربانی شوم یکدم سوار
زبان حال امام حسین ع با حضرت زینب س
شه دین گفت به زینب که اَیا خواهر من
یکدم از خیمه برون آی گل سیمین بر من
با تو گویم سخن ای عصمت کبرای بتول
چون توئی خواهر و هم مادر غم پرور من
زبان حال اباعبدالله ع در هنگام وداع *****
شد حسین عازم به میدان با شتاب
زینبش گفتا که ای عالی جناب
ای برادر میروی من چون کنم
با یتیمان صغیر و دلکباب
زبان حال امام حسین ع در ورود به کربلا
حسین آمد به سوی خیمه هایش
صدا زد زینب غم مبتلایش
که ای غمدیده زینب خواهر من
توئی جانا به جای مادر من
میلاد سیدالشهدا ع ***********
ایدل بهار آمد و هنگام عید شد
بلبل بزن تو چهچه که وقت نوید شد
صحرا و کوه و دشت ز باغ و دمن تمام
گردید لاله زار و چو نرگس سفید شد
زبان حال امام سید الشهدا ع ***************
حسین در قتلگه میگفت با شمر ستمگر
که دانی مادرم زهرا و بابم ساقی کوثر
ترحم کن به حال من تو از بهر خدا امروز
که فردا من شفیع تو شوم در عرصۀ محشر
زبان حال امام حسین ع با علمدار کربلا
شه کرببلا گفتا به عباس دلاور چون
که باید ای برادرجان من و تو اندر این هامون
به راه حق شود پامال جسم نازنین ما
ولی زینب اسیر و بی کس و حیران و هم دلخون
زبان حال سیدالشهدا ع *********
یادم آمد از شه دین در زمین نینوا
بر سر نعش علی اکبر جوان مه لقا
گفت با حال حزین آن خسرو لب تشنگان
کِای علی اکبر نگر بر حال بابت از وفا
زبان حال اباعبدالله ع
گفت با زینب مضطر شه مظلومان چون
خواهرا صبر نما گریه مکن ای دلخون
کن پرستاری طفلان صغیر ای خواهر
زین مصیبت بنما صبر که از صبر فزون
زبان حال اما حسین ابن علی ع*********** تضمین به غزل حافظ
گفتا شه شهیدان کِای باب تاجدارا
بنگر دمی تو جانا این وادی بلا را
از هر طرف نظر کن افغان طفلها را
دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
زبان حال امام حسین ع *********تضمین به غزل حافظ
شه دین گفت که ای قوم بسی من شادم
زین مصیبت که اسیری برود اولادم
داغ اکبر نرود هیچ زمان از یادم
فاش میگویم و از گفتۀ خود دلشادم
زبان حال امام حسین ع *************
شه دین گفت چو خوش کشته شدن کار من است
دیدن داغ جوانان همه اشعار من است
حضرت دوست به هر جا و مکان یار من است
ای خوش آن روز که با دوست سر و کار من است
زبان حال اباعبدالله الحسین ع ***********************
شاه دین گفتا خدایا جدّ من پیغمبر است
مادرم زهرا و باب تاجدارم حیدر است
خود گواهم باش اندر کربلا از راه کین
اینچنین در دست هر کس بهر قتلم خنجر است
میلاد حضرت اباعبدالله الحسین ع
ایدل بهار آمد و هنگام لاله زار
بلبل بزن تو چهچه به هر برگ و شاخسار
سوسن به جلوه آمد و نسرین شکفته شد
گردید کوه و دشت و دمن جمله مرغزار
محرم-در فضیلت مصیبت اباعبدالله ع
رسید ماه محرم بهار غم آمد
به اهلبیت پیمبر بسی الم آمد
زمین کرببلا همچو کشتی طوفان
شکسته گشته و نوحش به بحر دم آمد
ورود کاروان حسینی به کربلا و زبان حال حضرت اباعبدالله ع
کاروانی از مدینه میرسد در کربلا
کوفیان کردند استقبال از مهر و وفا
خیر مقدم گفته شد بر میهمانان عزیز
آب را بستند اول آن گروه بی حیا
شد عیان ماه محرم که پیمبر گرید
در جنان فاطمه با ساقی کوثر گرید
آدم و جن و ملائک همه یکسر گرید
بر شه دین به جهان مسلم و کافر گرید
در مصیبت های محرم
شیعیان دمبدم خاک بر سر کنید
شد محرم سیه جمله در بر کنید
گر تو دیدی به دوشش یکی مشک آب
یاد عباس میر غضنفر کنید
آمد محرم و ************
آمد مه محرم و عالم غمین شدند
گریان ز بهر زادۀ حبل المتین شدند
باد بهار آمد و گرد و غبار غم
آورد و شیعیان همه زار و حزین شدند
در شأن محرم و بیان مصیبت
بهار آمد محرم در کنارش
خزان گردید یکسر لاله زارش
بهار آمد جوانان جمله خندان
حسین با اکبر گلگون عذارش
مصیبت نامه محرم
عزیزان آسمان نیلی قبا شد
فغان و ناله در عالم بپا شد
فغان کن بلبل بیدل که زینب
به دشت کربلا غم مبتلا شد
ذکر مصیبت در آغاز محرم
محرم آمد و دلها سراسر بادۀ غم شد
تمام عالم کون و مکان در آه و ماتم شد
بنال ای بلبل بیدل خزان شد گلشن زهرا
به دشت کربلا زینب اسیر و همسر غم شد
در فضیلت و مصیبت حضرت اباعبدالله ع *********
ای شه دین خسرو کون و مکان
یا حسین ای ساقی میخوارگان
هر که نوشد می ز دستت یا لبت
میشود در هر دو عالم کامران
میلاد امام حسین ع و شفای فطروس
بلبلی آمد به گلزار جهان
شاد و خرم شد همه کون و مکان
گل از این بلبل بسی شد در طرب
در نوا آمد تمام انس و جان
میلاد اباعبدالله الحسین ع ***********
امروز روز شادی آل پیمبر است
عرش خدا به جلوه و مواج کوثر است
امروز مصطفی و علی هر دو خرّمند
زهرا به دامنش همه یاقوت احمر است
زبان حال امام حسن ع در وقت الوداع
بگفتا مجتبی با دیدۀ تر
برو خواهر حسینم را بیاور
که از زهر جفا گشتم پریشان
بشد هنگام وصل روی جانان
مصیبت مولانا امام حسن مجتبی ع
بلبل گلزار زهرا شیعیان افسرده شد
از تفِ زهر جفا لعل لبش پژمرده شد
مدت عمرش خوراکش خون دل بودش نصیب
شد تهی از خون دل اما ز غم آزرده شد
شهادت امام حسن مجتبی ع
ایدل بیا که گشت مصیبت ز تو بپا
ماهی به بحر گریه کند مرغ در هوا
مسموم شد ز بهر جفا مجتبی حسن
نور دو چشم فاطمه فرزند مرتضی
زبانحال حضرت زهرا دررحلت پیامبر،امام حسن و امام رضا ع
شیعیان فاطمه امشب به سر و سینه زنان
در مدینه به سر قبر عزیزش حسن است
گوید ای نوگل خونین جگرم زهر جفا
لب تو کز اثرش همچو گلی در چمن است
شهادت امام حسن ع
شه خونین جگر ای نوگل بستان رسول
نور چشمان علی غنچۀ گلزار بتول
گشتی از بهر چه امروز جدا از بر من
چه کند بی تو به دوران دل غم پرور من
در مصیبت کریم اهلبیت ع
این مصیبت گویم از شاه زمن
کشتۀ زهر جفا یعنی حسن
نیمه شب برخاست تا نوشد چو آب
آب را نوشید و شد شه دل کباب
زبان حال در مصیبت امام حسن مجتبی ع ************
بگویم داستان از مجتبی با دیده های تر
که ای فرزند زهرا نور چشم حیدر صفدر
تو باید در دم رفتن بنوشی آب ای سرور
ز سوز آب زهرآلود گردی زار و هم مضطر
در میلاد کریم اهلبیت ع***********
سبط اول حجت دوم شه سوم حسن
در کسا آمد چهارم عصمت آن پنج تن
در شباهت چون پیمبر در شهامت چون علی
در سخاوت به ز ابراهیم جدّ خویشتن
میلاد امام مجتبی حسن ع
میلاد حسن سبط علی شاه جهان است
مسرور و فرحناک همه کون و مکان است
والشمس رخ و زلف ز والیل نکوتر
در آیۀ تطهیر یک از پنج کسان است
زبان حال حضرت زهرا س ***********
شبانه روز ز داغ فراق مینالم
پس از پدر به جهان مرغ بی پر و بالم
خزان نمود فلک گلشنم به ناکامی
ز تند باد حوادث شکسته شد بالم
زبان حال امیرالمؤمنین ع در مصیبت حضرت زهرا س
علی گفتا که ای زهرای اطهر
تو رفتی من شدم محزون و مضطر
تو بودی همدم شبهای تارم
انیس و مونس قلب فگارم
زبان حال زهرا س با زینب کبری س
بگفتا فاطمه دخت پیمبر
بیا ای زینب زار مکدر
وصیت با تو گویم ای دل افگار
پس از من شو پرستار برادر
سیدۀ عالمین حضرت زهرا س در وقت الوداع ******* ***
گفت زهرا با علی ای خسرو عالی جناب
کن حلالم ای پسر عم از ره لطف و صواب
یا علی هستم خجل پیش تو ای شاه جهان
خواهشم را کن روا ای بلبل باغ جنان
زبان حال شاعر با حضرت زهرا س ******************
کجا بودی تو یا زهرا ببینی کربلا چون شد
حسینت غرق خون زینب اسیر و زار و محزون شد
نبودی کربلا در قتلگه ای دخت پیغمبر
ببینی نازنین جسم حسین آغشته در خون شد
وصیت حضرت زهرا س با مولا علی ع ***********************
گفت زهرا با علی مرتضی
کِای پسر عم عزیز با وفا
یک وصیت میکنم ای پر ملال
در دم آخر مرا بنما حلال
زبان حال حضرت زهرا س با حضرت زینب س *****************
بیا ای زینب زار و حزینم
نشین بار دگر رویت ببینم
بیا دختر وصیت با تو دارم
یتیمانم به دستت میسپارم
حضرت زهرا س پس از رحلت پیامبر ص *************
گشت چون زهرا ز غم زار و ملول
روزی آمد بر سر قبر رسول
گفت ای بابا شدم خونین جگر
گشته ام از مرگ تو بی بال و پر
یا زهرای اطهر س**************
بگویم داستانی تا شود خندان گل احمر
ز زهرا دختر ختم رسل همخوابۀ حیدر
بود در آسمان زهرا زمین صدیقۀ کبری
حدیث بضعةٌ منّی به او فرمود پیغمبر
در فضیلت حضرت زهرا س
ای آسمان عصمت ای مادر دو یحیی
خورشید برج عفت ای مریم دو عیسی
جبریل پیک داور بُد خادم تو بر در
هر دم برای خدمت میبود او مهیا
میلاد صدیقه کبری س
آسمان امروز روشن شد ز نور فاطمه
باغ و صحرا جمله گلشن شد ز نور فاطمه
بلبل شوریده ایندم چهچِه زن در گلستان
عرش اعلا چون مزین شد ز نور فاطمه
میلاد حضرت زهرا س
چهچه زن بلبل که شد فصل بهار
نور زهرا چون به عالم آشکار
گلستان احمدی شد جلوه گر
موج زن شد کوثر و سر بسته نار
زبان حال حضرت زهرا س با حضرت زینب س
به زینب گفت زهرای دل افگار
بیا ای دختر محزون غمخوار
پس از من ای ضیاء دیدگانم
پرستاری نما بر کودکانم
میلاد نور ولایت.مولا علی ع ***********
شد جهان چون گلستان از مقدم سلطان دین
گشت زین میلاد افضل کعبه از خلد برین
چهچه زن ای بلبل بیدل که شد وقت طرب
نرگس اندر باغ آمد جلوه گر شد نسترین
شهادت مولا علی ع
علی چون شد سوی میدان شتابان
زمین و آسمان گردید لرزان
به محراب عبادت غرق خون شد
که گویا عرش اعظم سرنگون شد
شهادت علی ع ********************
امشب است آن شب که عالم جمله سرگردان بود
وحش و طیر و جن و انس و هم ملک گریان بود
امشب است آن شب که زهرا با پیمبر در جنان
از برای شاه دین با حوریان گریان بود
شهادت مولا ع *********
چو شد وارد به محراب عبادت شیر یزدانی
یکایک خفتگان بیدار کرد آن پور عمرانی
که برخیزید یاران جملگی وقت فرائض شد
نمائی راز خود را یک دمی با حیّ سبحانی
شهادت مولا علی ع **************
ای عرش اگر به لرزه بیائی بجا بود
چون نوبت شهادت شیر خدا بود
آندم که تیغ ابن مرادی بکار برد
فرق علی ز جور و جفایش دوتا بود
در شهادت مولا علی ع
ای دل سرور و شادی عالم تمام شد
خاک سیه به فرق همه خاص و عام شد
شاه جهان وصیِ نبی حجت خدا
شقُّ القمر نمود و جهان نیل فام شد
درفضیلت امام علی مرتضی ع
شاها نبود جز تو کسی عالم و عادل
اندر صف محشر همه بر لطف تو مایل
هر کس به جهان گشت به توحید هدایت
گویم که زجود تو به توحید دلایل
یا مولای متقیان امیر مؤمنان علی ع
هر که را حُب علی هست ز دل اقرارش
به یقین روز قیامت نبود انکارش
ملک الموت که از جانب حق مأمور است
جان او را بستاند نکند آزارش
مولی الموحدین امیرالمؤمنین ع
مظهر و لطف خدائی پسرِ عمِّ نبی
زوج بر فاطمه و شاه ولایت نسبی
پور عمرانی و باب دو شه تشنه جگر
یاور دین خدا ساقی کوثر لقبی
یا مولای متقیان علی ع ************
خوش آن زمین که هست محل نزول نور
آن بقعۀ مبارکه افزون ز کوه طور
آن وادی مقدس ایمن که گفته شد
موسی بکن تو کفش بیا درگه غفور
یا مولا علی ع ***********************************
بنفشه وار کنم چشم خود بروی قمر باز
که شبنم رخ او مرا میدهد پرواز
اگر که دست من از دامنش نپیوندد
بسان مرغ جرس دمبدم دهم آواز
یا علی ع قسیم الجنةوالنار *********
یا علی در هر دو عالم سرور و سلطان توئی
رهبر کوی سعادت نور و هم ایمان توئی
عین تو گویم که عالم خلق گشته زین جهت
لام تو لیل و نهار آغاز و هم پایان توست
یا امام علی مرتضی ع ********
یا علی گر نبوَد حب تو اندر دل ما
خاک غم بر سر و صد تیر جفا بر دل ما
بر بدن گر نبود سر حیوان اولی تر
جسم بی جان نتوان گشت حصول دل ما
در فضیلت "ولای شاه دین" مولا علی ع
در جهان گر زنده باشم با ولای شاه دین
کامران باشد به دنیا هر که باشد این چنین
کامرانی در ولای شاه مردان است و بس
عزت اندر دین و دین باشد ولای شاه دین
غدیریۀ عید غدیر *********
رسید موسم گل سنبلش بود در بر
بزن تو چهچه اَیا بلبل نکو منظر
ز بوی خوش همه کون و مکان معطر هست
تمام گلشن و گلزار و گلستان یکسر
غدیریه ***********************
امروز روز شادی و عیش است و هم سروش
ساقی بریز باده و یک جرعه می بنوش
تا مست گردم و ز سر مستی از نشاط
گویم حکایتی ز می و پیر میفروش
عید غدیر خم ****************
عید غدیر آمد و شد دین حق جوان
بلبل بزن تو چهچه بیا سوی بوستان
گلزار دین پر شد و به سرحد حسن شد
ساقی بریز باده عیان گشت باغبان
تاجگذاری مولا علی مرتضی ع در غدیر خم
آیۀ تبلیغ از پروردگار
گشت نازل بر شه والاتبار
کِای امیر ما به امر ما وصی
در حضور مردمان کن برقرار
تاجگذاری مولا علی ع در غدیر خم
بلبل بزن تو چهچه که فصل بهار شد
صحرا و کوه و دشت همه لاله زار شد
آمد ندا که بلّغ بِما اُنزل اِلیک
قمری ز شوق آمد و در شاخسار شد
میلاد مولا ع ******************مخمس به غزل حافظ
گشت میلاد علی شد بلبل حق چهچه زن
بهر استقبال آمد سوسن و هم نسترن
لاله و ریحان و سنبل نرگس سیمین بدن
افسر سلطان گل پیدا شد از طرف چمن
مقدمش یا رب مبارک باد بر سرو و سمن
میلاد مولا علی ع
ای کعبه ببال از خود گشتی تو چو گلزاری
بلبل به نوا آمد شد موسم همکاری
یاقوت بگویم نی دُرِّ یمنی گویم
نی آن و نه این باشد این مه که به بر داری
ولادت با سعادت مولا علی ع
ایدل بیا که گشت گلستان ز نو بهار
چندین هزار بلبل شیدا به شاخسار
نسرین و نسترن همه از شوق در طرب
صحرا تمام گشته ز شادی چو لاله زار
