یا لَیتَنا کُنّا مَعَک یا اَبناءالحسین ع
در خوان حق هستی لَمَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
در هر دلی هستی مَحَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
ای سبط پاک مصطفی ای نور چشم مرتضی
ای وارث باغ فَدَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
زبان حال طفلان مسلم ع
صلوات
بلبلان بوستان مسلم آن شاه جهان
زار و سرگردان و حیران در بیابان نوحه خوان
چون رسیدند آن دو بلبل در سرای پیرزن
حارث آمد بر سر بالین آنها ناگهان
زبان حال حرابن یزید ریاحی ره
صلوات
ای شاه مظلومان ای سبط پیغمبر
ای خسرو خوبان ای زادۀ حیدر
التّوبه التّوبه اَیا شاه ملک لشکر
یکدم به حال بندۀ شرمنده ات بنگر
زبان حال حرّ ابن ریاحی ره
صلوات
این شنیدستم که حر آن با وفا
آمد و گفت از ره صدق و صفا
ای شه بی یار و یاور الدّخیل
یک نظر بر بندۀ خوار و ذلیل
زبان حال حرابن یزید ریاحی ره
ای شاه مظلومان ای سبط پیغمبر
ای خسرو خوبان ای زادۀ حیدر
التّوبه التّوبه اَیا شاه ملک لشکر
یکدم به حال بندۀ شرمنده ات بنگر
زبان حال حرّ ابن ریاحی ره
این شنیدستم که حر آن با وفا
آمد و گفت از ره صدق و صفا
ای شه بی یار و یاور الدّخیل
یک نظر بر بندۀ خوار و ذلیل
***********زبان حال حضرت ام لیلا س
لیلا بگفتا با علی کای شبه پیغمبر
بر مادر پیرت نما رحمی تو ای اکبر
حیران و سرگردان شدم ای نور چشم تر
بنگر به حال مادرت ای نوجوان اکبر
***********زبان حال حضرت ام لیلا س مادر علی اکبر ع
گفت لیلا به علی اکبر ناکام رشید
کِای پسر بار غمت ما نتوانیم کشید
ای گل تازه بهارم تو کفن پوشیدی
شمع بزم شب لیلا ز چه خاموش شدی
زبان حال و مصیبت علی اصغر ع
حجت کبرای زهرا بلبل باغ حسین
شد ز تاب تشنگی در کربلا آن نور عین
چون گلی پژمرده و افسرده اندر گلستان
بلبلش در آه و زاری از فراق بوستان
***************نوحۀ حضرت رباب س،درمصیبت فرزندش حضرت علی اصغر ع
الا ای اصغر شیرین زبانم
زدی جانا چنان آتش به جانم
چه سازم از غم مرگ تو مادر
زنم از هجر تو بر سینه و سر
****زبان حال عبدالله ابن الحسن ع
طفلی ز شاه دین حسن در روز عاشورا
از خیمه گه آمد برون با شورش و غوغا
میگفت گویا دمبدم شهزادۀ والا
کو عموی زارم حسین صد آه و واویلا
زبان حال حضرت قاسم ع
بگفتا قاسم محزون نالان
هزاران جان من قربان جانان
عمو جان من یتیم و بی نوایم
در این دشت بلا بی اقربایم
زبان حال حضرت قاسم ع**********
گفت قاسم کِای عموی نازنین
دست خط مجتبی بابم ببین
امر فرموده است آن شاه جهان
تا شوم قربان تو در این مکان
*********زبان حال مادر حضرت قاسم ابن الحسن ع
تازه داماد حسین ای گل باغ حسنم
مادرا گریه کنم یا ز غمت سینه زنم
اندر این دشت شده خاک سیه بر سر من
چاره ای نیست بجز چاک زنم پیرهنم
زبان حال حضرت قاسم ع
ای عموی نازنین ای خسرو گلگون کفن
دست من بر دامنت رحمی نما بر حال من
من یتیمم دل دو نیمم بی کسم بی یاورم
اذن فرما تا روم میدان شوم گل پیرهن
************زبان حال حضرت قاسم ع
گشت قاسم وارد میدان برای رزم کین
نعره از دل برکشید آن زادۀ حبل المتین
کِای گروه مشرکین خواندید ما را میهمان
رسم باشد در چه مذهب این چنین از میزبان
زبان حال حضرت قاسم ع ***** تضمین به شعر حافظ
بگفتا قاسم محزون عمو جان زار و غمگینم
بده اذنم کنم جانا فدایت جان شیرینم
مگر من شاهد بزمم ندادی جام زرینم
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
زبان حال قاسم ابن الحسن ع ****** مخمس به غزل حافظ
گفت قاسم که در این دشت بلا افتادم
جز تو ای خسرو دین کس نکند امدادم
سر و جان بهر خدا در قدمت بنهادم
فاش میگویم و از گفتۀ خود دلشادم
بندۀ عشقم و از هر دو جهان آزادم
زبان حال حضرت کلثوم س با برادرش اباعبدالله ع
کلثوم زار بینوا با حالت مضطر
گفتا به شاهنشاه دین ای خسرو خاور
در کربلا من بی کس و بی یار و هم یاور
برگو چه سازد خواهرت با فرقۀ کافر
حضرت صغری س
گفت صغری با دلی اندوهناک
کِای پدر جان یا حسین روحی فداک
من در اینجا بی کس و بی یاورم
وعده کردی تا بیاید اکبرم
حضرت لیلا س********** مخمس به غزل حافظ
گفت لیلا که ایَا قادر حیّ سبحان
ای که هستی به همه در پی فضل و احسان
میوۀ باغ دلم رفته به سوی گرگان
یا رب آن آهوی مشکین به ختن باز رسان
وان سهی سرو روان را به چمن باز رسان
*******ای زمین کربلا **********
ای زمین کربلا ای عرش والای خدا
ای که گشتی خوابگاه خسرو گلگون قبا
هر که جنبد در تو او را نیست محتاج بهشت
چون عجین گردیده ئی با خون سبط مصطفی
*******یا قاسم ابن الحسن ع******
گویم از شَهزاده قاسم آن جوان مه لقا
روز عاشورا بگفتا کِای عموی با وفا
اذن فرما تا روم میدان به سوی اشقیا
در رکابت جان دهم گردم اگر چون طوطیا
مرگ باشد پیش من اَحلی عسل به از لبن
یا قاسم ابن الحسن ع************مخمس به غزل حافظ
گفت قاسم که عمو گر نکنی امدادم
کیست غیر از تو در اینجا برسد فریادم
من به چوگان تو ای شاه سرم بنهادم
فاش میگویم و از گفتۀ خود دلشادم
بندۀ عشقم و از هر دو جهان آزادم
حضرت صغری ع*******مخمس به غزل حافظ
خوش بود گر پدرم بار دگر باز آید
اکبر آن نوگل خندان به برم باز آید
اصغر آن غنچۀ نشکفته پرم باز آید
اگر آن طائر قدسی ز دَرَم باز آید
عمر بگذشته به پیرانه سرم باز آید
یا حضرت قاسم ابن الحسن ع************ مخمس به غزل حافط
بگفتا قاسم محزون عمو جان زار و غمگینم
بده اذنم کنم جانا فدایت جان شیرینم
مگر من شاهد بزمم ندادی جام زرینم
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم
یا حضرت ام لیلا س*******مخمس یه غزل حافظ
لیلا نظری سوی علی کرد و ز حسرت
گفتا که برایم شده امروز قیامت
تا کی بنمایم به رهش رحل اقامت
یا رب سببی ساز که یارم بسلامت
باز آید و بِرهاندم از بند ملامت
زبانحال حضرت لیلا با علی اکبر *********** مخمس به غرل حافظ
دلا به کرببلا ببین دمی تو لیلا را
کباب کرده ز غم ماهیان دریا را
که برده گرگ اجل یوسفش به یغما را
صبا ز لطف بگو این غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده ئی ما را
مناجات حضرت فاطمه صغری س
ای خداوند کریم ذوالجلال
رحم کن بر من که هستم پایمال
گشتم از هجر پدر خوار و حقیر
دستگیری کن مرا ای دستگیر
یا حضرت فاطمه صغری س********* مخمس به غزل حافظ
بگفت فاطمه دارد دلم هوای عراق
به گوش دل شنوم دمبدم ندای فراق
علیل و خوار و ذلیلم ز ابتلای فراق
مباد همچو من خسته مبتلای فراق
که عمر من همه بگذشت در بلای فراق
