زبان حال امام حسین ع با حضرت زینب س

 

 زبان حال امام حسین ع با حضرت زینب س

گفت با زینب شه گلگون قبا

میروم ایندم به سوی اشقیا

 

خواهرم رو مرکب مرگم بیار

بهر قربانی شوم یکدم سوار

 

زینب آمد شد عنان گیر حسین

بر کمر دستی به صد افغان و شین

 

گفت ای جان برادر شو سوار

رو به کوی دوست رُو ای دلفگار

 

شه چو بابش خانۀ زین را گرفت

شد سوار و سوی میدان در شگفت

 

از عقب ناگه صدائی شد بلند

مهلتی شاها که هستم مستمند

 

دید زینب گشته زار و ناتوان

میرسد اما به صد آه و فغان

 

گفت ای خواهر کجا بودی کجا

از حرم بیرون شدی ایندم چرا

 

رو پرستاری نما طفلان من

خواهرا جان تو و جانان من

 

در اسیری کودکان را یار باش

عابدین را از وفا غمخوار باش

 

چون روی در شام در بزم یزید

رأس من بینی به طشت آن پلید

 

دمبدم چوب جفا آن بی حیا

بر سر من مینماید آشنا

 

صبر کن ای خواهر غم پرورم

تا نگرید دختران مضطرم

 

بعد من در این زمین کربلا

میشوی زینب اسیر و بی نوا

 

گفت جانا یک وصیت مادرم

کرده بر من ای گل سیمین برم

 

چون شدی عازم به سوی کوفیان

من گلویت را ببوسم با فغان

 

بلبل و گل هر دو هم آواز شد

باغبان با بلبلان دمساز شد

 

شه به میدان زینب اندر خیمه گاه

زد به سر با ناله و افغان و آه

 

هر دو عازم جانب پروردگار

آن به صد شوق و یکی با حال زار

 

ناگهان دید آن حزین مستمند

شیهۀ اسب برادر شد بلند

 

جملگی از خیمه ها بیرون شدند

سر زنان و مضطر و دلخون شدند

 

هر یکی میگفت با آن اسب زار

گو چه شد سالار ما در این دیار

 

دختر مه پیکری آندم برون

گفت برگو گشته زینب واژگون

 

از چه برگو صاحبت شد مبتلا

تشنه لب شد کشته در دشت بلا

 

هست "رونیزی" به صد افغان و شین

تا شود زوار بر قبر حسین

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....