شام غریبان رضا شاه خراسان است
بسم الله الرحمن الرحیم…شهادت(نوحه)
امشب شب شام غریبان است
شام غریبان رضا شاه خراسان است
امشب تمام انبیاء و اولیا یکسر
بهر غریبی رضا در آه و افغان است
بسم الله الرحمن الرحیم…شهادت(نوحه)
امشب شب شام غریبان است
شام غریبان رضا شاه خراسان است
امشب تمام انبیاء و اولیا یکسر
بهر غریبی رضا در آه و افغان است
بسم الله الرحمن الرحیم
زبانحال حضرت زهرا دررحلت پیامبر،امام حسن و امام رضا ع
شیعیان فاطمه امشب به سر و سینه زنان
در مدینه به سر قبر عزیزش حسن است
گوید ای نوگل خونین جگرم زهر جفا
لب تو کز اثرش همچو گلی در چمن است
نوحه در مصیبت شهادت امام علی ابن موسی الرضا ع********
امشب شب شام غریبان است
شام غریبان رضا شاه خراسان است
امشب تمام انبیاء و اولیا یکسر
بهر غریبی رضا در آه و افغان است
نوحه در مصیبت شهادت امام علی ابن موسی الرضا ع********
امشب شب شام غریبان است
شام غریبان رضا شاه خراسان است
امشب تمام انبیاء و اولیا یکسر
بهر غریبی رضا در آه و افغان است
میلاد ثامن الحجج علی بن موسی الرضا ع، رباعیات
ای زمین طوس ای آرامگاه نور حق
جلوه گاه کبریائی بارگاهی چون شفق
من نمی دانم کنم چون وصف این عالی جناب
تا که گردد با وجود نازنینش منطبق
میلاد حضرت شمس الشموس علی ابن موسی الرّضا ع
مهین تولد شاهنشه خراسان است
کزین تولد عظمی جهان گلستان است
تبارک الله از این خلقت جهان آرا
ببین که یوسف صدیق محو و حیران است
میلاد حضرت شمس الشموس و یا انیس النفوس ع
بلبل گلزار زهرا چهچه زن در گلستان
آمد و شد گلستان صد بهتر از باغ جنان
گشت خورشید ولایت طالع و شد آسمان
از فروغ روی او روشن هزاران کهکشان
مرحبا فرخنده مولودی که بُد چون پرنیان
میلاد مسعودثامن الحجج علیه آلاف التحیة والثناء
مژده ای دل نیمۀ ذالقعده شد عالم جوان
سوسن و نسرین و نرگس عود و کاج و ارغوان
بلبل گلزار حق سوی جهان شد رهسپار
چهچِه زن آمد که عالم را نماید گلستان
میلاد امام رئوف علی ابن موسی الرضا ع
مژده ای دل گشته میلاد علی موسی الرضا
بلبلان شد چهچِه زن در گلسِتان با صد نوا
شد غزلخوان قمری و درّاج و کبک خوش صدا
جملگی گویند یاران بوستان شد با صفا
آمده پیش سلیمان هدهد از شهر سبا
یا امام رئوف یا ثامن الحجج یا علی بن موسی ع
ای آن که مکانت شده در شهر خراسان
روبند غبار در و دیوار تو غلمان
در بارگه قدس تو خوبان همه عبدند
صد همچو مسیحا و کلیمت شده دربان
دوبیتی یا امام رئوف ع
ای آن که مکانت شده در شهر خراسان
روبند غبار در و دیوار تو غلمان
در بارگه قدس تو خوبان همه عبدند
صد همچو مسیحا و کلیمت شده دربان
**یاعلی ابن موسی الرضا ع**
صلوات
طبع در حال سخن از عجز اندازد سپر
عقل می گوید بگو از خسرو والاگهر
طبع می گوید چه گویم کیست این نور بصر
عقل می گوید علی آن زادۀ خیرالبشر
آن که باشد دستگیر دوستان در هر خطر
**یاعلی ابن موسی الرضا ع**
صلوات
طبع در حال سخن از عجز اندازد سپر
عقل می گوید بگو از خسرو والاگهر
طبع می گوید چه گویم کیست این نور بصر
عقل می گوید علی آن زادۀ خیرالبشر
آن که باشد دستگیر دوستان در هر خطر
در بارۀ ارض اقدس رضوی علیه السلام
خاک طوس ای آن که گشتی به ز فردوس برین
چون که هستی خوابگاه سبط خیرالمرسلین
بوی مشک و عنبرت باشد به عالم جلوه گر
کرده ای در دل نهان جسم امام هشتمین
امام رضا ع در سریر ارتضی
یک شهی شد در خراسانش مکان
او غریب و بی کس و بی آشیان
نامه ها بنوشت مأمون لعین
کِای شها هستم ز هجرت دلغمین
یا امامرضا ع ******** تضمین به غزل حافظ
گفتم شبی به دوست مرا دادخواه باش
در روز حشر و برزخ و قبرم پناه باش
گفتا دمی بیا به درگه ما عذرخواه باش
ایدل غلام شاه جهان باش و شاه باش
پیوسته در حمایت لطف اِله باش
نوحه در مصیبت شهادت امام علی ابن موسی الرضا ع********
امشب شب شام غریبان است
شام غریبان رضا شاه خراسان است
امشب تمام انبیاء و اولیا یکسر
بهر غریبی رضا در آه و افغان است
شهادت حضرت رضا ع
سرور اهل یقین یعنی رضا
در خراسان شد غریب و بی نوا
کرد مأمون لعین بی حیا
عاقبت مسمومش از زهر جفا
یا علی ابن موسی الرضا ع
این بارگاه کیست که چون عرش انور است
نورش نُطُق کشیده چو خورشید خاور است
صحن و رواق و مسجد و ایوان و گنبدش
گوئی حریم حضرت خلاق اکبر است
در فضیلت و معجزات امام رضا ع
ای که قبرت کعبۀ دلهای نورانی بود
درگه تو قبله گاه هر مسلمانی بود
مقدم تو خاک نیشابور کرده همچو مشک
خاک پاک تو روان و جان ایرانی بود
در فضائل حضرت علی ابن موسی الرضا ع
ای به درگاهت سلاطین جمله دربان و گدا
قبلۀ حاجات عالم نور چشم مصطفی
خاک درگاه تو باشد سرمۀ چشم ملک
نام تو نقش است اندر ساق عرش کبریا
میلاد امام علی ابن موسی الرضا المرتضی ع
مات و حیران زار و سرگردان ز رویش جملگی
آفتاب و ماه چون شمشیر رفت اندر نیام
نُه سپهر و نُه فلک پروانه بر دور سرش
روز و شب اندر طواف روی او همچون همام
در میلاد امام رضا ع ***** تضمین به غزل حافظ
گل به باغ آمد که بلبل گشت آزاد از قفس
باغبان از شوق گل هر لحظه گوید چون جرس
ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مُشکین کن نفس
در میلاد امام هشتم علی ابن موسی الرضا ع
ای دل بیا که نوبت شادی فرا رسید
یعنی که باد رحمت حق بر چمن وزید
ناسوتیان به شادی و لاهوت در طرب
میلاد ثامن الحجج امروز شد پدید
زبانحال حضرت زهرا دررحلت پیامبر،امام حسن و امام رضا ع
شیعیان فاطمه امشب به سر و سینه زنان
در مدینه به سر قبر عزیزش حسن است
گوید ای نوگل خونین جگرم زهر جفا
لب تو کز اثرش همچو گلی در چمن است
امام علی ابن موسی الرضا ع (رباعیات)
صلوات
ای آن که مکانت شده در شهر خراسان
روبند غبار در و دیوار تو غلمان
در بارگه قدس تو خوبان همه عبدند
صد همچو مسیحا و کلیمت شده دربان
میلاد امام رضا ع امام رئوف
بلبل گلزار زهرا چهچه زن در گلستان
آمد و شد گلستان صد بهتر از باغ جنان
گشت خورشید ولایت طالع و شد آسمان
از فروغ روی او روشن هزاران کهکشان
مرحبا فرخنده مولودی که بُد چون پرنیان
قصیده در میلاد امام رضا ع
مژده ایدل نیمۀ ذالقعده عالم شد جوان
سوسن و نسرسن و نرگس عود و کاج و ارغوان
بلبل گلزار حق سوی جهان شد رهسپار
چهچه زن آمد که عالم را نماید گلستان
میلاد امام علی ابن موسی الرضا ع ******
مژده ای دل گشته میلاد علی موسی الرضا
بلبلان شد چهچه زن در گلستان با صد نوا
شد غزلخوان قمری و دراج و کبک خوش صدا
جملگی گویند یاران بوستان شد با صفا
آمده پیش سلیمان هدهد از شهر سبا
میلاد امام رضا ع
ایدل بیا که نوبت شادی فرا رسید
از هر طرف رسید به گوش مژده و نوید
بنگر که باد رحمت حق بر چمن وزید
میلاد ثامن الحجج از نور شد پدید
بر افتخار و حرمت ذیقعده شد مزید
**یا ثامن الحجج ع**
ای شه کون و مکان ای خسرو دین اَلدّخیل
دست کوتاه من و دامانت ای پور خلیل
آدم و نوح و مسیح و لوط و هود و دانیال
یوسف و یعقوب و اسحق و ذبیح بی بدیل
******میلاد حضرت ثامن الحجج ع******
شد جلوه گر در گلستان نور خداوند جهان
گردیده میلاد رضا از هل اتی دارد نشان
روح القدس، روح الامین، با فوج فوج قدسیان
گویند هر یک تهنیت بر موسیِ جعفر که هان
فرخنده میلاد رضا این نوگل باغ جنان
میلاد شمس الشموس و یا انیس النفوس یا امام رضا ع
موسم اردیبهشت و ماه ذالقعدالحرام
رحمت حق گشت نازل جملگی بر خاص و عام
دشت شد گلزار و صحرا گلشن و دامن بنفش
اطلس و میمون و نرگس سوسن و سنبل تمام
دامان سحر، یا امام رئوف امام رضا ع *****
صبح امید دمید از رخ تابان سحر
ز قفس گشت برون بلبل خوشخوان سحر
زین گل رسته و وارسته و خندان سحر
سبز شد مزرعۀ نور ز یاران سحر
خوش بود چیدن از این مزرعه ریحان سحر
**یاعلی ابن موسی الرضا ع**
طبع در حال سخن از عجز اندازد سپر
عقل می گوید بگو از خسرو والاگهر
طبع می گوید چه گویم کیست این نور بصر
عقل می گوید علی آن زادۀ خیرالبشر
آن که باشد دستگیر دوستان در هر خطر