یا ام المصائب یا جبل الصبر زینب الکبری سلام الله علیها **************

یا ام المصائب یا جبل الصبر زینب الکبری سلام الله علیها

 

زینب آمد گفت ای جان برادر چون کنم

میسزاید از غم تو دیده چون جیحون کنم

گو چسان بی تو روم در کوفه و شام خراب

با یتیمان تو خود را همچنان مجنون کنم

 

گاه گریم بر تو گاهی بر علی اکبرم

گاه بر قاسم گهی بر شیرخواره اصغرم

گه به عباس علمدارم که شد دستش جدا

گه به عبدالله گاهی هم به عون و جعفرم

 

گاه می نالم که میگردم اسیر دشمنان

گاه گریم بهر سجاد آن علیل ناتوان

گاه گریم بر زنان بی پرستار حزین

گاه مینالم که دشمن میشود شادی کنان

 

من ندانم چون کنم بهر جواب کودکان

گر پدر خواهند از من با دلی پر از فغان

گفت شاه تشنه لب اندر جواب زینبش

خواهرم رُو صبر کن حق با تو در هر جا عیان

 

کرد رو سوی مدینه گفت کِای جدّ کُبار

بین حسینت در میان خاک و خون با حال زار

گفت با زهرا که ای مادر بیا در کربلا

زینبت گردیده جانا بی کس و بی غمگسار

 

بعد رو را در نجف کرد و بگفتا ای پدر

دخترانت شد اسیر این گروه بد سیَر

زن به سر "رونیزیا" از این مصیبت روز و شب

پایمال سم اسبان شد شه والاگهر

 
 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....

 

میسزاید=سزاوار است