امام علی ابن موسی الرضا ع (رباعیات)
امام علی ابن موسی الرضا ع (رباعیات)
صلوات
ای آن که مکانت شده در شهر خراسان
روبند غبار در و دیوار تو غلمان
در بارگه قدس تو خوبان همه عبدند
صد همچو مسیحا و کلیمت شده دربان
در عالم لاهوت لقب چون تو رضائی
در عالم ناسوت غریب الغربائی
نام تو علی پور علی زادۀ زهرا
سبط نبی و مظهر الطاف خدائی
در دشت خراسان به چَرا آمده آهو
بلبل به نوا آمده اندر لب هر جو
طوطی ز قفس گشته برون همچو غزالان
قمری چو غزلخوان و خرامان شده تیهو
قد تو به از شاخۀ طوبی بود ایدوست
سیمای تو نازم که چه رعنا بود ایدوست
ای سرو خرامان که تو در باغ امامت
سیمینی و نسرین که چه زیبا بود ایدوست
سکان سماوات شده محو جمالت
خوبان جهان گشته همه محو کمالت
ایوب و شعیب و ذکریا و هم ادریس
باشند همه بندۀ درگاه جلالت
پهلو زده بر عرش برین خوابگه تو
گردیده خجل شمس ز روی چو مه تو
غلمان بهشتی همه اندر تک و پویند
یک لحظه بیایند سوی بارگه تو
مریخ و عطارد به هوای سر کویت
از عالم بالا به زمین آمده سویت
صد مشتری و زهره و سیار و کواکب
بویند تمامی گل رخسار نکویت
از نجمه یکی گل به گلستان شده پیدا
در نیمۀ ذالقعده جهان یکسره شیدا
گویند به بلبل که بیا جانب بستان
بنگر که گلستان ز رخش گشته هویدا
ای چشم و چراغ دل اهل همۀ دل
ای فخر بنی آدم و حل همه مشکل
امید به درگاه تو دارم شب و هم روز
یک لحظه نظر کن به من ای خسرو عادل
ابروی تو بسم الله و گیسوی تو سنبل
چشمان تو چون نرگس و مژگان تو چون گل
لعل نمکین تو به از آب حیات است
صیاد ز خلق خوش تو کرد توکل
صیدش برهاند و چو بشد آرزوی او
ناگاه نظر کرد که آمد دو سه آهو
بوسید زمین قدم همچو تو شاهی
گفتا که توئی حجت حق ای گل خوشبو
باشد حرمت کعبۀ آمال فقیران
پابوس تو آیند زمستان و حزیران
جز درگه تو نیست مرا هیچ پناهی
از لطف نظر کن که منم واله و حیران
در مدح تو این بس که توئی سبط پیمبر
در وصف تو این بس که توئی وارث حیدر
شاهان جهان جمله به پابوس تو آیند
ای قبلۀ هشتم پسر موسی جعفر
ای سبط نبی من سگ درگاه تو هستم
منسوب غلامی و غلامان تو هستم
من "دوستیَم" کز نظر لطف تو ایدوست
هر لحظه همی دست به دامان تو هستم
التماس دعا- برای شادی روح شاعر مرحوم و خاندانش صلوات
