زبان حال حضرت سکینه
زبان حال حضرت سکینه
ذوالجناحا از چه زینت واژگون
گشته یال و کاکل تو پر ز خون
ای فرَس کو راکب تو باب من
کز غم او بر فلک شد تاب من
گشته ای گلگون بگو از خون کیست
آمدی شیهه زنان از بهر چیست
گو تو بابم در کجا افکنده ای
با وفا بودی چرا درمانده ای
ذوالجناحا باب محزونم کجاست
آن شه لب تشنه دلخونم کجاست
وقت رفتن تشنه بُد آن شاه دین
از جفای این گروه مشرکین
ای فرس گشتم یتیم و بی پدر
میشوم ایندم اسیر و دربدر
شو روان تا من ببینم در کجا
خسرو لب تشنگان کربلا
اشک در چشمان حیوان شد روان
سر به زیر انداخت گفتا با فغان
آب دادندش بلی این کوفیان
خنجر و تیر و نی و تیغ و سنان
میروم اندر حضور شاه دین
همره من باش اینک ای حزین
تا دهم مولای خود بر تو نشان
هر چه خواهی شو تو در آه و فغان
شد روان آن ذوالجناح با وفا
با تمام اهلبیت بی نوا
دید آندم زینب خونین جگر
شه فتاده گشته در خون غوطه ور
گفت ای شاه غریبان السلام
زینبت گردیده عازم بهر شام
خاک بر سر کن تو "رونیزی" بخوان
نوحه از بهر شه لب تشنگان
التماس دعا - برای شادی
روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
