**********یا ثامن الحجج ع**********

******میلاد حضرت ثامن الحجج ع******

  شد جلوه گر در گلستان نور خداوند جهان

  گردیده میلاد رضا از هل اتی دارد نشان

  روح القدس، روح الامین، با فوج فوج قدسیان

  گویند هر یک تهنیت بر موسیِ جعفر که هان

  فرخنده میلاد رضا این نوگل باغ جنان

  غلمان و حوران جنان محو جمال روی او

  والشمس باشد آیتی از صورت دلجوی او

  والیل می باشد نشان از سنبل گیسوی او

  شد نرگس و لادن خجل از عطر عنبر بوی او

  صدها سلیمان جهان بر درگهش چون پاسبان

  میکال با فوج ملک هستند هر یک در مدیح

  نوح و خلیل بی خلل یعقوب و اسحق و ذبیح

  صدها هزاران یونس و ادریس و ایوب و مسیح

  الیاس و خضر و ارمیا گویند با صوت فصیح

   ادرک علی موسی الرضا ای پادشاه انس و جان

  حتی ملائک سربه سر گردیده از هر سو روان

  از بهر دیدار رضا آن سرور خلق جهان

  بر سر طَبَق هایی ز گل دارند یکسر بر زبان

  هستیم اندر خدمتت همچون غلام و بندگان

  ای تاج کرمنا به سر ای وارث پیغمبران

  ساقی بریز از جام مِی نوشم زنم بر باده هِی

  در بوستان با دوستان هر لحظه با آوای نی

  مطرب بزن اینک تو دف مست و خماری تا به کی

  آمد ندائی از بهشت فصل خزان گردیده طی

  در شهر ذالقعده شده عالم سراسر گلستان

  در وصفت ای خورشید وش من مانده ام حیران و مات

  لعل لب شیرین تو شیرین تر از آب حیات

  نام تو میباشد رضا یعنی تویی مرآت ذات

  در ظلّ الطافت بود راحت تمام کائنات

  مه شد خجل از نور تو چون زهره پیش کهکشان

   صدها  هزاران کهکشان در پیش تو باشد خجل

  باشد ولایت در جهان نور بصر آرام دل

  بوی بهشت عنبرین از بوی تو شد مضمحل

  داوود و شیث ولوط و هود در آستانت پا به گِل

  همچون غلامان روز و شب سایند سر بر آستان

  ای عالم آل رسول وی حجت پروردگار

  ای مظهر لطف خدا وی مرتضی را یادگار

  در روز میلادت شده عالم سراسر لاله زار

  لاهوتیان از شوق تو سوی زمین شد رهسپار

  اندر ثنایت دمبدم خندان بود ناسوتیان

  ای ثامن اثنا عشر ای ضامن آهو رضا

  گمگشتگان را رهنما ای خسرو نیکو رضا

  ای نور چشم فاطمه ای نوگل خوشبو رضا

  ای سبط پاک مصطفی ای سنبلت گیسو رضا

  ای حامی دین خدا ای والی کون و مکان

  بلبل بیا شو چهچه زن گردیده هنگام بهار

  قمری غزلخوانی نما چون بلبل اندر بزم یار

  طاووس و هدهد با هما هر یک به گلشن رهسپار

  آهو به صحرای خُتن چون کبک اندر کوهسار

  در بزم شادی جملگی چون طوطی شکرفشان

  دشت و دمن از عطر تو گردیده یکسر مرغزار

  بس لاله و سنبل بود از هجر رویت داغدار

  ای عندلیب خوش نفس ای نرگس سیمین عذار

  ای یاور درماندگان وی یار هر بی غمگسار

  خوش آمدی ای جان من اندر کنار گلرخان

  دارم یقین اندر جهان دین از تو باشد برقرار

  هستی تو شرط دین حق فرموده ای خود آشکار

  هر کس مخالف باشدت حقا بود از اهل نار

  ای کعبۀ مقصود من ای هشتمین از هشت و چار

  ای قبلۀ اهل دعا ای کعبۀ افتادگان

  شاها نظر کن از کرم بنگر که من بیچاره ام

  از هجر رویت در وطن هر لحظه چون آواره ام

  دارم امید از لطف تو از گور تا گهواره ام

  همچون غلامان درت لطفی کنی در باره ام

  چون کلب درگاه تو شد "رونیزی" از غم ناتوان

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....