یا حضرت اباعبدالله الحسین ع

 میلاد حضرت اباعبدالله الحسین ع

ایدل بهار آمد و هنگام عید شد

بلبل بزن تو چهچه که وقت نوید شد

 

گلزار گشت سبزه و دشت و دمن تمام

گردید لاله زار چو نرگس سفید شد

 

سوسن به جلوه آمد و سنبل چه عشوه گر

ریحان و نسترن چو رقیب و عتید شد

 

میلاد سرور شهدا شاه انس و جان

چون بلبلی به دامن زهرا پدید شد

 

آدم که در بهشت برین شد برون ز غم

از لطف نور روی حسینی سعید شد

 

نوحش غلام گشت خلیلش چنان شبان

موسی کلیم بر در او زرخرید شد

 

عیسی که نطق کرد در آن مهد زرنگار

بود این سبب که بر شه خوبان عبید شد

 

امروز گشته منزل زهرا چو گلستان

چون شامل کرامت رب مجید شد

 

غلمان و حوریان همه محو جمال او

لاهوت در تحیّر و گفت و شنید شد

 

جبریل افتخار کند از وجود او

چون بر درش غلام به صدها امید شد

 

با صدهزار نوح و ملک گشت رهسپار

اندر حضور ختم رسل در نوید شد

 

گفتا که این حسین تو در نزد کردگار

مفتاح هر مهم و به هر غم کلید شد

 

دین خدا و سنت تو از همین حسین

گردید پایدار چو عهدی جدید شد

 

بر دوستان به روز قیامت شود شفیع

خرم دلی که نور حسینش کلید شد

 

اما به دشت کرببلا چون کند وطن

محصور از جفای یزید پلید شد

 

زهرا شبانه روز بگرید ز هجر او

گوید که نور چشم پیمبر شهید شد

 

ای کلب آستان حسینی بزن به سر

"رونیزیا" بگو که حسینم شهید شد

 

وی کلب آستان حسینی تو روز و شب

"رونیزی" از ثنای حسین در امید شد

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....