یا حضرت اباعبدالله الحسین ع
یا حضرت اباعبدالله الحسین ع
چون حسین آن خسرو گلگون قبا
گشت وارد در زمین کربلا
اینچنین فرمود با یاران خود
بار بگشائید اینجا از وفا
این زمین باید که گردد رأس من
پیش چشم خواهرم بر نیزه ها
این زمین باید که جسمم چاک چاک
گردد از ظلم یزید بی حیا
این زمین باید علمدارم شود
دست او از پیکر پاکش جدا
این زمین باید علی اکبرم
فرق او از ظلم کین گردد دوتا
این زمین قاسم یتیم مجتبی
پیکرش گردد ز کین چون طوطیا
این زمین گردد علی اصغرم
پاره حلقومش ز پیکان جفا
این زمین باید که زینب خواهرم
از جفا گردد اسیر اشقیا
این زمین باید که عون و جعفرم
کشته گردد در ره دین خدا
این زمین طفلان زینب میشود
پیش چشم مادرش غم مبتلا
عابدینم میشود زار و ملول
از جفای کوفیان بی حیا
کودکانم سر به سر از تشنگی
میشود در این زمین یکسر فنا
ناگهان زینب شنید این گفتگو
زد به سر گفتا که ای جان اخا
وای بر من ای برادر چون کنم
با یتیمان تو ای نیکو لقا
زن به سر "رونیزیا" هر روز و شب
ای سگ درگاه شاه کربلا
التماس دعا - برای شادی
روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
