برگشتم از کرببلا واویلا با کودکان بی نوا واویلا

(نوحه)زبان حال زینب س در ورود به مدینه و دربازگشت به کربلا دراربعین 

برگشتم از کرببلا واویلا

 با کودکان بی نوا واویلا

زینب چو آمد در مدینه از غم

گفتا به صد آه و فغان و ماتم

خاک سیه شد بر سر دو عالم

 من بی کس و بی اقربا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

خاکم به سر شد از غم برادر

 گشتم به عالم خوار و زار و مضطر

داد از جفای خولی ستمگر

 شد کربلا ماتم سرا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

از کربلا تا شام غم رسیدم

همراه طفلان بس جفا کشیدم

اندر بیابان روز و شب دویدم

 گشتم اسیر و مبتلا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

دست علمدارم جدا ز پیکر

 گردید اندر بحر خون شناور

تیر جفا آمد به حلق اصغر

 باشد رباب اندر نوا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

دیدم به خون غلطان تن حسینم

 در قتلگه آن شاه عالمینم

شمر لعین گفتا به نور عینم

 سازم سرت از تن جدا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

آمد چو تیغ از کین به فرق اصغر

شد کشته عبدالله و عون و جعفر

از هر طرف غوغای قوم کافر

 با قاسم نوکدخدا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

"رونیزیا" هر دم نما تو افغان

 زینب رود اندر مدینه نالان

نی اکبر و عباس و نی جوانان

 گوید ز دشت نینوا واویلا

برگشتم از کرببلا واویلا

با کودکان بی نوا واویلا

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

 

 (زبان حال زینب س در بازگشت به کربلا در اربعین)

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

شد اربعین شاه دین چو بر پا

عالم سراسر پر ز شور و غوغا

زینب سر قبر حسین بگفتا

 ای پادشاه سر جدا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

از شام ویران آمدم برادر

 گیسو پریشان آمدم برادر

حیران و نالان آمدم برادر

 با عابد غم مبتلا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

در کوفه رفتم با دو صد به خواری

 بی یاور و محزون و بی غمخواری

بودم به طفلان چون یل سالاری

 دیدم بسی جور و جفا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

دیدم سرت بر نوک نی چو تابان

 بازار کوفه از رُخت چراغان

من فکر کودکان ولی شتابان

 بودم به شهر و کوچه ها واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

رفتم به شام و بس بلا کشیدم

همراه طفلان دمبدم دویدم

من بی حیا تر از یزید ندیدم

 رأس تو در طشت طلا وایلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

اندر خرابه روز و شب رقیه

 نالان بُد از جور بنی امیه

گفت ای سکینه جان من اخیه

 مردم ز جور اشقیا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

جانا چسان بی تو روم مدینه

شد کشته یاران جملگی ز کینه

گوید دمادم دخترت سکینه

 ای پادشاه کربلا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

من رفتم از کویت خدا را حافظ

 قربان گیسویت خدا را حافظ

اکبر به پهلویت خدا را حافظ

 تنها روم از نینوا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

"رونیزیا" بر سر زن و به سینه

 زینب رود تنها سوی مدینه

با کودکان مضطر و حزینه

 گوید شدم بی اقربا واویلا

برگشتم از شام بلا واویلا

 با اهل بیت مصطفی واویلا

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم